"De adrenaline moet wel stromen"

Laura Atsma (50), architect en interieurarchitect, Fokkema Architecten

“Wij houden van complexiteit. Het moet niet te makkelijk zijn. Als we worden uitgedaagd, zijn we in ons element”, zegt Laura Atsma, partner bij Fokkema Architecten. “Dat betekent ook dat je je moet blijven ontwikkelen, maar als je nieuwsgierig bent, dan gebeurt dat eigenlijk automatisch.”

Laura heeft bouwkunde in Delft gestudeerd. “Een studie waar je creatieve dingen doet, nadenkt, analyseert maar je vooral leert te verdiepen in de ander. En juist dat vind je terug bij ons bureau. Als geen ander weten wij voor wie je het doet. Uiteindelijk gaat het om de gebruiker. Dat is het uitgangspunt. Dat betekent dat je heel goed moet luisteren en aanvoelen wat de opdrachtgever voor ogen heeft. Alleen dan kun je een gefundeerd advies geven”, licht Laura toe.

Laura: “Ik geloof wel dat het nodig is om soms in het diepe gegooid te worden. Dat heb ik zelf ook nodig. Uitproberen, tandje erbij, uit je comfort zone, daar leer je van. Natuurlijk helpen wij elkaar en laten we niemand verdrinken. Maar het is wel de houding die je bij Fokkema nodig hebt. Een houding van proberen, uitproberen, onderzoeken en zelf je weg kiezen. En ja, dan staan de collega’s natuurlijk voor je klaar.”

Bij Fokkema worden diverse trainingen en workshops aangeboden zowel voor starters als voor collega’s die hier al jaren werken. “Zo organiseren wij, als er behoefte is, een cursus Revit of een presentatietraining, maar uiteraard kun je als medewerker ook zelf aangeven waar je je verder in wilt bekwamen. Zo heeft een collega zich verder gespecialiseerd op de gezondheid en het welzijn van de gebruikers van een gebouw. Zij ontwikkelt zich nu als specialist en wij helpen haar richting een officiële certificatie. Zelf ben ik bezig met ‘omgevingspsychologie’. Daarover is steeds meer bekend en dat is zo interessant. Ik houd daar van. En waar je enthousiast over bent, wil je nog meer van weten en ook graag onderzoeken, delen en inzichten in de prakrijk brengen. Op verschillende vlakken leren wij zo van elkaar. We werken geregeld in verschillende samenstellingen, dat is prachtig. Hoe meer we met elkaar weten, hoe meer dat ons werk ten goede komt. En dat is ook nodig voor de complexe opdrachten waar we onze tanden in zetten.” Met een glimlach zegt Atsma: “De adrenaline moet wel blijven stromen, toch?”